إشιά د
ریکن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907
در ??مان شهر درگذشت. او از سادات پاریزی، یکwell-known
در ??یان اشرافیهای فارسی بود، اما از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زمان رواج بود، به
نو??سندگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیات او، د
ریکن به عنوان یک مجرد و محبوب بانو شناخته میشد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آث
ار ??همش، «لیالی» است که به عنوان اولین رمان فارسی به حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین
نو??سندگان فارسی شناخته میشود.
بعد از آن، او با انتشار «حجاب» در سال 1880، به یک وقفه عظیم در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز
در ??ورد مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود بود. د
ریکن همچنین به
نو??سندگی تعدادی از مقالات
در ??جلات مختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آنها در زمینه
فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر حیات او، د
ریکن به عنوان یک
فیلسوف و اندیشمند شناخته میشد و آثارش در بین روشنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قر
ار ??یگرفت. او همچنین به عنوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها به عنوان یک
نو??سنده و
فیلسوف ممتاز، بلکه به عنوان یک قیام در جهان ادب فارسی شناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندان به ادبیات و فلسفه دارد.
.jpg)
